Παρόλο που τα παιδιά λαχταρούν να επιστρέψουν στην κανονική τους ρουτίνα, η επιστροφή στον κόσμο μετά από ένα τόσο μεγάλο διάλειμμα καραντίνας μπορεί και να τα αναστατώνει και να τα γεμίζει άγχος. Όπως άλλωστε κι εμάς.
Η νέα καθημερινότητα μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε φόβο, απομόνωση, σύγχυση, εξάντληση και πλήθος άλλων συναισθημάτων. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι σε τόσο δύσκολες και πρωτοφανείς στιγμές, δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος να αισθανόμαστε. Γι’ αυτό και θα πρέπει να επιτρέψετε στον εαυτό σας να αισθανθεί όλα τα πιθανά συναισθήματα: από το να είστε «ευγνώμονες για τον επιπλέον οικογενειακό χρόνο που είχατε» έως την «απογοήτευση επειδή το σπίτι μου έγινε ταυτόχρονα σχολική τάξη και γραφείο».
Γιατί το τέλος της καραντίνας είναι τόσο αγχωτικό;
Θα σκεφτόταν κανείς ότι μαζί με την καραντίνα θα τελείωνε και το άγχος. Για ορισμένα παιδιά, ωστόσο, η σκέψη να ξαναγυρίσουν σε όλα όσα έκαναν πριν τα κάνει να αισθάνονται πολύ άβολα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα παιδιά που είχαν θέμα με το άγχος και πριν την πανδημία.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι όπως εμείς ως ενήλικες νιώθουμε έντονα συναισθήματα, έτσι και τα παιδιά. Όπως νιώθαμε ανασφάλεια όλη αυτή την περίοδο, έτσι ακριβώς ένιωθαν και τα παιδιά. Μάλιστα, τα παιδιά ένιωθαν ακόμη πιο μπερδεμένα γιατί δεν μπορούσαν να πάνε στο σχολείο καθημερινά, γιατί δεν μπορούσαν να έχουν προσωπικές επαφές με τους φίλους τους ή γιατί δεν μπορούσαν –κι ακόμη δεν μπορούν- να πάνε στην παιδική χαρά όταν είναι δίπλα τους. Και φυσικά, έχουν κάθε δίκιο να νιώθουν έτσι.
Η ζωή τους και οι συνήθειές τους έχουν αντικατασταθεί από νέους κανόνες και μάλιστα χωρίς αυτά τα μικρά περίεργα μυαλά να μπορούν να κατανοήσουν στο 100% το γιατί. Αυτοί είναι μερικοί λόγοι που μπορούν να εξηγήσουν γιατί η επιστροφή στην κανονικότητα μπορεί να αγχώνει τα παιδιά αντί να τα κάνει χαρούμενα:
- Τα παιδιά με κοινωνικό άγχος έχουν μείνει μακριά από τις κοινωνικές συναναστροφές για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όταν όμως αποφεύγουμε κάτι που μας κάνει αγχώνει, μετά είναι ακόμα πιο δύσκολο να το αντιμετωπίσουμε.
- Πολλά παιδιά εξακολουθούν να ανησυχούν πολύ για τη μετάδοση του ιού και να φοβούνται ότι μπορεί να βρεθούν εν αγνοία τους σε κίνδυνο. Αυτός ο φόβος μπορεί να τα οδηγήσει σε υπερβολικό πλύσιμο των χεριών ή στο να αποφεύγουν να αγγίζουν επιφάνειες όταν βγαίνουν από το σπίτι.
- Μετά από τόση παρέα με τους γονείς, μπορεί να είναι πολύ δύσκολο για τα παιδιά να συνηθίσουν να είναι ξανά μακριά τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε άγχος αποχωρισμού, ακόμη και αν δεν είχαν θέμα.
Αν πιστεύετε ότι το παιδί σας μπορεί να ανήκει σε μία από αυτές τις περιπτώσεις, ρίξτε μια ματιά στις συμβουλές μου παρακάτω, για να βοηθήσετε το παιδί σας να προσαρμοστεί στη ζωή χωρίς καραντίνα.
1. Μην κάνετε υποθέσεις. Ρωτήστε τα παιδιά.
Μην κάνετε υποθέσεις σχετικά με το πώς μπορεί να αισθάνεται ή σκέφτεται το παιδί σας. Ακριβώς επειδή είμαστε αγχωμένοι, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τα παιδιά μας είναι ή δεν είναι. Αντί για αυτό, βρείτε μια ήρεμη στιγμή, καθήστε μόνοι με το παιδί σας και ρωτήστε το πώς νιώθει και κυρίως γιατί πιστεύει ότι νιώθει έτσι.
2. Δώστε σημασία στα συναισθήματά τους.
Θυμηθείτε τι λέγαμε στην αρχή: όλα τα συναισθήματα είναι σημαντικά. Το να δώσετε σημασία στα συναισθήματά τους μπορεί να είναι κάπως έτσι:
Παιδί: “Μαμά / Μπαμπά, νιώθω λυπημένος γιατί δεν μπορώ να δω τους φίλους μου.”
Γονέας: “Είναι λογικό να αισθάνεσαι λυπημένος που δεν έχεις δει τους φίλους σου. Όταν δεν μπορώ να δω τους φίλους μου νιώθω κι εγώ τρομερά λυπημένος.”
3.Σκεφτείτε δημιουργικά μαζί
Σκεφτείτε μαζί πώς μπορείτε να αλλάξετε αυτό το συναίσθημα ή / και να αποσπάσετε την προσοχή από αυτό (εάν είναι αρνητικό.) Ανακαλύψτε τρόπους με τους οποίους το παιδί σας μπορεί να δει τους φίλους του. Μπορούν πχ να κάνουν skype call ή συνομιλία μέσω βίντεο;
4. Βγείτε έξω και περπατήστε
Τώρα που ο καιρός είναι καλός, βγείτε έξω και περπατήστε. Η βιταμίνη D, ο καθαρός αέρας και οι ενδορφίνες (οι ορμόνες που απελευθερώνονται όταν κινείται το σώμα μας) είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένα ότι βοηθούν. Bonus πόντοι αν συναντήσετε και τους φίλους του στη βόλτα και σε ασφαλή απόσταση!
5. Φτιάξτε το δικό σας βάζο ευγνωμοσύνης
Στην αρχή ή στο τέλος κάθε ημέρας, ζητήστε από τα παιδιά να γράψουν ένα ή δύο πράγματα για τα οποία είναι ευγνώμονα για εκείνη την ημέρα. Τα μικρότερα παιδιά μπορεί να χρειάζονται βοήθεια με αυτό. Για παράδειγμα, ρωτήστε τα “ποιο είναι ένα πράγμα που σε έκανε να νιώθεις ευτυχισμένος σήμερα;” Κρατήστε αυτές τις σημειώσεις ευγνωμοσύνης σε ένα βάζο και σε μια ιδιαίτερα δύσκολη μέρα, βγάλτε τις και διαβάστε τες ως έναν τρόπο να θυμηθούμε όλα τα καλά πράγματα που υπάρχουν ακόμα γύρω μας.
6. Να είστε δίπλα τους
Το να είστε εκεί για τα παιδιά σας, ψυχικά και σωματικά, τώρα περισσότερο από ποτέ, είναι εξαιρετικά σημαντικό. Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας γνωρίζουν ότι μπορούν να σας μιλήσουν για οτιδήποτε και όταν έρχονται σε εσάς, βεβαιωθείτε ότι είστε παρόντες (δηλαδή απενεργοποιήστε τις ειδήσεις ή αφήστε το κινητό σας). Τα παιδιά, όπως όλοι μας, θέλουν απλώς να γνωρίζουν ότι κάποιος τα ακούει.
7. Επαναφέρετε γρήγορα τις συνήθειές τους
Επιστρέψτε στα κανονικά προγράμματα ύπνου και φαγητού όσο το δυνατόν συντομότερα. Ο ύπνος, η άσκηση και η διατροφή είναι τα δομικά στοιχεία μιας καλής ψυχικής υγείας. Στην καραντίνα, οι κανόνες για τον ύπνο και τα γεύματα ήταν πιο χαλαροί. Εάν το παιδί σας κοιμόταν και ξυπνούσε αργότερα από το συνηθισμένο, μπορείτε να το βοηθήσετε υιοθετώντας σταδιακά ένα πρόγραμμα που μιμείται την κανονική σχολική ρουτίνα του.
8. Χαλαρώστε παρέα
H yoga, οι βαθιές αναπνοές, ο διαλογισμός και η χαλάρωση των μυών είναι τεχνικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σχεδόν οπουδήποτε για να βοηθήσουν ένα παιδί να ανακουφιστεί. Μπορείτε να εξασκηθείτε στις δεξιότητες αντιμετώπισης του άγχους στο σπίτι, έτσι ώστε το παιδί σας να είναι προετοιμασμένο όταν επιστρέψει στους κανονικούς ρυθμούς. Μπορείτε ακόμα να στρώσετε τα ματ σας στο σαλόνι και να κάνουμε μαζί Yoga for Happy Kids μέσω Internet!
Θα χαρώ απίστευτα να βοηθήσω κι εγώ από την πλευρά μου τα παιδιά να επιστρέψουν πιο δυνατά και πιο χαρούμενα από ποτέ.
Namaste καλά, υγιείς και χαμογελαστοί. 🙂